Manoir de Launay

Na drie jaar in zijn koninkrijk Napels (1435-1442) te hebben doorgebracht, kocht "Goede Koning René", hertog van Anjou, dit laat veertiende-eeuwse landhuis in 1444. Uitbreiding en verfraaiing maakten van Launay een favoriete residentie voor René en Isabelle de Lorraine, zijn eerste vrouw, en vervolgens Jeanne de Laval, zijn tweede vrouw, waar het legendarische "Joyeuse Garde" toernooi werd gehouden.
Deze cruciale periode aan het einde van de Middeleeuwen is terug te zien in de architectuur, waar grachten en torentjes eerder symbolisch dan defensief zijn. René introduceerde de geest van de Renaissance in de Italiaanse manier van leven, waar esthetisch plezier en een voorliefde voor de natuur belangrijker waren dan het hofleven.
De kapel, de herenwoningen, de galerij, de rustkamers, de duiventil, de keuken, de binnenplaats en de lager gelegen binnenplaats met zuilengangen hebben hun integriteit uit de 14e/15e eeuw behouden.
Na de dood van René in 1480 werd Launay eigendom van Lodewijk XI, vervolgens van zijn zoon Karel VIII en uiteindelijk van Lodewijk XII en later van ene Claude de Bretagne.
Tentoonstellingen: "L'Outil, Poésie Ouvrière" op hout, ijzer en steen, verzameling gereedschappen uit 2 tot 3 eeuwen, verzameling bustes van de getalenteerde Yann Grégoire.